اتوسکوپ یا گوش بین یک وسیله پزشکی است که از آن برای نگاه کردن به گوش ها استفاده می شود.ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از اتوسپکوپ ها برای بررسی و معاینه منظم و نیز بررسی علائم گوش استفاده می کنند. یک اتوسکوپ به طور بالقوه امکان دید مجرای گوش و غشای پرده یا پرده گوش را می دهد.از آنجا که پرده گوش مرز جدا کردن کانال گوش خارجی از گوش میانی است،ویژگی های آن می تواند نشان دهنده بیماری های مختلف از فضای گوش میانی باشد.وجود چرک گوش (موم گوش)،پوست ریخته شده،ورم پوست مجرا،بدن خارجی و بیماری های مختلف گوش می توانند هر دیدی از پرده گوش را مختل کنند و بنابراین بشدت مقدار اتوسکوپی انجام شده با اتواسکوپ رایج را بخطر می اندازد.

رایج ترین اتوسکوپ های استفاده شده متشکل از یک دسته و یک سر میباشند. سر حاوی منبع نور و یک لنز بزرگ با قدرت کم می باشد و معمولا حدود 8 دیوپتر (3.00x مگابایت) است. جلوی اتوسکوپ دارای یک پیوند برای گوش پلاستیکی مصرف شدنی است.معاینه کننده ابتدا کانال گوش را با کشیدن روی لاله گوش تنظیم می کند سپس طرف سپکولوم گوش از اتوسکوپ را وارد گوش خارجی می کند. مهم است که دسته اتوسکوپ را در برابر سر بیمار بگیریم تا از آسیب به کانال گوش با قرار دادن انگشت اشاره یا انگشت کوچک در برابر سر جلو گیری شود.معاینه کننده از طریق لنز پشت دستگاه نگاه می کند و داخل کانال گوش را می بیند.در بسیاری از مدل ها،لنز می تواند دور شود تا به معاینه کننده اجازه دهد تا ابزار را از طریق اتوسکوپ به داخل کانال گوش وارد کند ، مثلا برای برداشتن موم گوش ( چرک).بیشتر مدل ها نیز دارای یک نقطه ورود برای یک لامپ قادر به فشار هوا از طریق سپکولوم هستند که اوتواسکوپ پنوماتیک نامیده می شود.این فوت هوا به معاینه کننده اجازه می دهد تا تحرک غشای تمپانا را آزمایش کند.